Ozonoterapia

Ozon jest bezbarwnym gazem o charakterystycznym zapachu. Po raz pierwszy, ozon w medycynie zastosował C. Landler w 1870 roku. Zabieg ozonoterapii jest całkowicie bezbolesny i bezpieczny dla pacjenta, zapewniający komfort leczenia. Pozwala uniknąć stresu związanego ze stosowaniem tradycyjnych metod leczenia. W badaniach nie stwierdzono żadnych działań ubocznych ozonu. Mieszanka ozonowo-tlenowa wykazuje silne działanie bakterio-, grzybo- oraz wirusobójcze. 10-sekundowe działanie ozonu w ubytku próchnicowym, niszczy 99% bakterii. W miejscu aplikacji ozonu powstaje tzw. nisza ekologiczna, która nie sprzyja ponownemu rozmnażaniu się bakterii przez okres od 4 do 6 tygodni. Skuteczna eliminacja bakterii jest osiągnięta bez użycia wysokich dawek antybiotyku. Ozon poprawia metabolizm zapalnie zmienionych tkanek poprzez zwiększenie ich natlenienia. Umożliwia on remineralizację ubytku próchnicowego w okresie od 4 do 12 tygodni od jego zastosowania, dzięki zdolności „otwierania” kanalików zębinowych i wykorzystaniu jonów wapnia i fosforu ze śliny. Zastosowanie ozonu umożliwia ograniczenie utraty twardych tkanek zęba, szczególnie w przypadku leczenia kanałowego, co wpływa na zmniejszenie ilości złamań zębów. Ma działanie uzupełniające w leczeniu ubytków zębowych. Wraz z techiką abrazji powietrznej stanowi doskonały przykład minimalnie inwazyjnej metody leczenia stomatologicznego.

Wskazania do ozonoterapii w stomatologii

• profilaktyka próchnicy,
• lakowanie zębów,
• próchnica początkowa bruzd i szczelin powierzchni żujących zębów,
• próchnica cementu korzeniowego i powierzchni gładkich,
• dezynfekcja ubytków w zębach mlecznych i stałych,
• nadwrażliwość szyjek zębowych,
• leczenie kanałowe zębów,
• leczenie chorób błony śluzowej i przyzębia np: afty, opryszczka, zapalenie dziąseł i patologiczne kieszonki dziąsłowe,
• utrudnione wyrzynanie zębów mądrości,
• dezynfekcja rany po ekstrakcji zęba, co sprzyja szybszemu gojeniu tkanek,
• w protetyce do dezynfekcji oszlifowanych zębów przed zacementowaniem prac, w celu zminimalizowania rozwoju próchnicy wtórnej,
• w implantologii,
• w ortodoncji,
• wybielanie „martwych”, przebarwionych zębów

Przeciwwskazania:

• pacjenci posiadający rozrusznik serca
• epileptycy lub pacjenci cierpiący na inne poważne schorzenia neurologiczne
• pacjenci z problemami psychologicznym
• leczenie błony śluzowej u dzieci poniżej jednego roku życia
• pacjenci nadmiernie wrażliwi na prąd elektryczny
• pacjenci z silna astmą
• kobiety w ciąży

Zastosowanie ozonu w stomatologii umożliwia urządzenie OzonyTron X (Mymed). W urządzeniu tym ozon powstaje w szklanych końcówkach w momencie kontaktu z leczonym miejscem. W miejscu aplikacji powstaje wysoce reaktywny tlen, który reaguje z bardzo dużą prędkością (porównywalną z prędkością strzału), niszcząc strukturę drobnoustrojów. Jest to tzw. system otwarty, umożliwiający aplikowanie ozonu w miejscach trudno dostępnych np. w patologicznych kieszonkach przyzębnych lub kanałach korzeniowych.

Profilaktycznie oraz w niewielkich ubytkach zębowych, na oczyszczone powierzchnie zębów stosuje się ozon, a następnie preparaty remineralizujące z fluorem.

W próchnicy średniej i głębokiej, ozon ma działanie wspomagające. Nie zastępuje jednak mechanicznego opracowania ubytku próchnicowego, z powodu istnienia tzw. bariery przenikania.

Ozonoterapia jest leczeniem wspomagającym leczenie zachowawcze ubytków próchnicowych. Zastosowanie ozonu stanowi jedną z metod profilaktyki przeciwpróchnicowej.